Thursday, March 24, 2011

Old Lang Syne - a poem by Robert Burns

Old Lang Syne - a poem by Robert Burns


Should old acquaintance be forgot,
And never brought to mind?
Should auld acquaintance be forgot,
And old lang syne?

For old lang syne, my dear,
For old lang syne,
We'll tak a cup o' kindness yet,
For old lang syne.

And surely ye'll be your pint-stowp,
And surely I'll be mine!
And we'll tak a cup o' kindness yet,
For old lang syne.

For auld lang syne, my dear,
For old lang syne,
We'll tak a cup o' kindness yet,
For old lang syne.

We twa hae run about the braes,
And pu'd the gowans fine;
But we've wandered mony a weary fit
Sin' old lang syne.

For old lang syne, my dear,
For old lang syne,
We'll tak a cup o' kindness yet,
For old lang syne.

We twa hae paidled i' the burn,
Frae morning sun till dine;
But seas between us braid hae roared
Sin' old lang syne.

For old lang syne, my dear,
For old lang syne,
We'll tak a cup o' kindness yet,
For old lang syne.

And there's a hand, my trusty fiere,
And gie's a hand o' thine!
And we'll tak a right guid-willie waught
For old lang syne.

For old lang syne, my dear,
For old lang syne,
We'll tak a cup o' kindness yet,
For old lang syne.

No comments:

Post a Comment